De bon matin me soi levat
Pus matin que l’aubeta
Pus matin que l’aubeta iè
Pus matin que l’aubeta

Dins mon jardin me soi anat
Per culhir la violeta

Ne’n aviái pas culhida una
Ma maire m’apelava

Filha, Joana, venètz, venètz
Vos cal anar a l’aigueta

Ma maire l’aiga n’es pas luènh
Serai ben lèu tornada

Filha Joana, l’avètz aquí
Endurmi(da) sus l’erbeta

Lo destaqui mon davantal
Lo i ai mes sus la tèsta

Elàs mon diu, qual es aquò
Que tormenta ma tèsta ?

Mon bèl amic coneisses pas
La Joana tant aimada ?

Ma tant aimada non sètz pas
Jamai vos ai aimada